Hemen çok acele bir şeyler anlatmam gerektiği için selam veremiyorum, pardon. Öncelikle, yaşanan hemen her tatsız olayın akabinde internetin yavaşlatıldığı bir yerde yaşayıp, hâlâ ama hâlâ ”Aman be, ne çok büyütüyorsunuz sosyal medyayı!” diyen varsa, onu misler gibi bir kınayalım. Kınamayı çok severiz çünkü biz. Şaka şaka sadece kibar bir […]
UYARI: Bu yazı, çocukları birbiriyle kıyaslayıp eğri doğru tespiti yapmak için yazılmamıştır ve farklılıkları kabul etmek, ettirmekten öte bir endişe taşımamaktadır. ♥ Merhaba. Size bugün, bir takım cello bello işlerden bahsedeceğim. Günlerden bir gün bir saniyede anne oldum ve olaylar o noktada gelişmeye başladı. Başka bir gün ikinci kez anne […]
Nereden başlayacağımı tartamadığım için klasik bir giriş yapayım: ”Nereden başlayacağımı bilemiyorum.” *** Dün itibariyle büyük çoğunluğun kalbine telaş, endişe, korku ve dehşet olarak düşen malum gündeme ve o gündemin doğurduğu başka gündemlere şöyle bir bakıyorum. Saat 04:18 ve an itibariyle duyduğum his, sadece zavallı bir boşluk. Ben uyuyordum ve şahsi […]
Minik bebeğiniz büyüdü ve kendini, vücudunu tanımaya başladı.Hatta bir gün vücudunda “boşaltım” gibi bir sistemin de var olduğunu farketti. Artık çişini veya kakasını yaparken işini son derece ciddiye alıyor. Olay esnasında eskisi gibi gamsızca gezinmek yerine, olduğu yerde duruyor. Hatta koltuğun arkası gibi tenha bir yer seçip, her defasında oraya […]
20 yaşında dünyaya bir çocuk getirdiğim gün, temsili ve gerçek mânâsıyla ona hiçbir zaman oyuncak silah almayacağımdan emindim. Ve almadım; tâ ki iki gün evvel patlayışı merakını celbedip kendisi bakkaldan alıncaya dek. Onu da ertesi gün çöpe attık. *** Aklının yavaş yavaş başına geldiğine kanaat ettiğimden beri, Yiğit’i çevremdeki bir […]
Dünyada üzülecek ne kadar az şey varmış, anne olunca anladım. *** Yiğit oğlum… Gözlüklü emojiyi sevmeme sebep, dünyamızın birinci kalp yangını. Çizgi film izlerken mutlak surette tv altındaki sehpaya çıkıp yüzünü ekrana dayayan bir yumoş surat kişisi. 4 yaşına geldiğinde ona bir doktor seti aldım. İçinde gözlük de vardı. Buradan […]
Beş ay falan önce yine bir gün Yiğit’i okuldan almaya gittim, bahçede bekliyorum. Birkaç adım ötemde aşağı yukarı yirmibeş yaşında olduğunu düşündüğüm, kahverengi deri ceketli bir genç adam, yanındaki çocuğa durmadan küfür ediyor. Çok da kızgın küfürler değil ama. Daha ziyade dalga geçer gibi… Bazı aşşırı delikanlı erkekler süper karizmatik […]
‘‘Aralarında çok yaş farkı var, senin oğlan büyümüş, kardeşini kıskanmaz bile, senin işin kolay…” Bu cümleleri, çocuklarının yaş farkı benimkilerden az olan annelerden sekiz yüz elli kere falan duydum. Ve hiç hoşlanmadım. Ben, yaş farkı az olan iki çocuklu annelerin kendi payına düşen zorluklarını aslında anlıyorum. Yani veya anlamak için […]
Haziran 2015… İki çocuklu hayatımın üçüncü ayında ”İmdaaat!” diye bağırmak istediğim bir gün çareyi, kendimi dışarı atmakta buldum. Bir kitapçıya gittim ve usul usul dolaşmaya başladım. Uykusuzluktan etrafı flu görsem de, aslında ne aradığımı çok iyi biliyordum. Sonra, reyondan bana gülümseyen mor kapaklı bir kitaba ilişti gözlerim. O kitabı aldım […]
Zaman zaman içinde, kalbur saman içinde, günlerden bir gün bir çocuğa anne oldum. Birlikte uzun yıllar geçirdik. Bu süreçte ben, her annenin âşina olduğu olağan şekillerde, sayısızca kez yıprandım. Anneliğin tatlı yükünü kastediyorum. Hani yıprandıkça parlarsın ya bazı durumlarda, o şekilde yıprandım. Öte yandan kendi evrenimde, başkasının nazarına oranla çok […]